De nachtegaal kent iedereen wel van naam, maar hoe klinkt dit kleine bruine vogeltje nou eigenlijk echt? Deze vogeltjes met de gouden strot zitten in de wintermaanden diep in Afrika, maar in de loop van april arriveren ze weer in hun broedgebieden. Het Robbenoordbos kent al vele jaren een aantal goede plekken om deze soort te horen. Wij maken een avondwandeling langs enkele van deze punten.

Het is half acht s'avonds en per minuut neemt het aantal zingende zangvogels af. Eerst de Pimpelmees en Koolmees, gevolgd door de Vink. De Zwartkop en de Tuinfluiter houden het relatief lang vol, maar net voor zonsondergang barst er nog een koor aan Merels, Zanglijsters en Roodborsten los. Zodra het echt donker wordt neemt ook deze zang snel af en blijft er één soort over: de Nachtegaal.

Bij windstil weer kun je ze soms op honderden meters afstand al horen. Hun geluid reikt ver omdat ze ten eerste hard zingen, maar draagt extra ver omdat de overige soorten stil zijn.

Ze broeden in lage begroeiing en met name het westelijk deel van het Robbenoordbos kent jaarlijks zeker zo'n 10 zingende exemplaren. Al vele jaren maken wij een succesvolle wandeling langs enkele van deze vaste zangposten en laten u meegenieten van de zang van de Nachtegaal.

We maken een wandeling over verharde paden en wijzen jullie uiteraard ook op andere interessante dingen.

Foto nachtegaal: Peter Boltjes